این مقاله تحقیقی به ارایه توضیحات مفصلی را ارایه می نماید که در چه زمان و مکانی استفاده از هوش مصنوعی باید در مدیریت منابع انسانی تشویق شود؛ و این که در کجا ممکن است بیشتر از آنکه راهگشا باشد، مشکلاتی را ایجاد نماید.

دستور کار انسان محور سازمان بین المللی کار، نیازها، آرمان ها و حقوق همه مردم را در مرکز سیاست های اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی قرار می دهد. در سطح سازمانی، این رویکرد مستلزم نمایندگی و مشارکت گسترده کارکنان است که می توانند عوامل قدرتمندی برای رشد بهره وری باشند.

 با این حال، اجرای دستور کار انسان محور در سطح محل کار، ممکن است با استفاده از هوش مصنوعی (AI) در حوزه های مختلف مدیریت منابع انسانی (HRM) به چالش کشیده شود. در حالی که شرکت‌ها مشتاقانه از هوش مصنوعی و فناوری دیجیتال در تعدادی از حوزه‌های مدیریت منابع انسانی استقبال می‌کنند، درک آن‌ها از این که چگونه چنین نوآوری‌هایی می توانند بر نیروی کار تاثیر داشته باشند، اغلب واپس گرا بوده یا به عنوان یک اولویت در نظر گرفته نشده اند.

این مقاله تحقیقی به ارایه توضیحات مفصلی را ارایه می نماید که در چه زمان و مکانی استفاده از هوش مصنوعی باید در مدیریت منابع انسانی تشویق شود؛ و این که در کجا ممکن است بیشتر از آنکه راهگشا باشد، مشکلاتی را ایجاد نماید.