رئیس هیات مدیره کانون سراسری انجمن های صنفی مسئولان ایمنی و بهداشت کار کشور گفت: صنعت بیمه یکی از صنایع پیشگام دنیاست اما در ایران آنطور که باید در مدار توسعه نیست؛ مدیران صنعت بیمه اگر برای تربیت متخصص در حوزه های فنی اقتصادی اهمیت بیشتری قائل بودند امروز نیازی نبود که مدیران نفتی، صنعت بیمه داخل کشور را شوخی تلقی کنند و بعد به همکاری خود با خارجی ها ادامه بدهند.

اقتصاد۲۴ – در ادامه واکنش ها به صحبت های جنجالی وزیر نفت کابینه دوازدهم که گفته بود «بیمه در ایران، شوخی است» بالاخره نوبت آن رسید تا غلامرضا سلیمانی رئیس کل بیمه مرکزی هم از خود واکنشی نشان بدهد و بگوید اگر مجموعه های بزرگ اقتصادی قبل از اقدام به بیمه کردن، استانداردهای لازم را رعایت کنند می توانند با نرخ و حق بیمه کمتری مجموعه خود را بیمه کند؛ بدین ترتیب پس از وقفه ای حدودا ۱۶ روزه  عالی ترین مقام بیمه ای ایران نیز سکوت خود را شکست و به این حرف بیژن نامدار زنگنه پاسخ داد.

تشخیص اینکه در دعوای اخیر نفتی ها و بیمه ها کدام طرف محق‌اند کار آسانی نیست؛ از یکسو به‌زعم همه تحریم های اقتصادی، صنعت نفت ایران هنوز با پروژه های پرریسک و میلیارد دلاری اش نقشی کلیدی در زیربنای اقتصادی کشور دارد و از سوی دیگر مجددا به دلیل همین بسته نگه داشته شدن مناسبات اقتصادی، جایگاه صنعت بیمه در ایران از نظر ارزش آفرینی به طرز محسوسی مهجور و ضعیف مانده است.

با این حال مجادله اخیری که میان وزیر نفت و مدیران بیمه ای به راه افتاد باعث شد تا بحث کم و کیف استانداردهای ایمنی در پروژه های بزرگ اقتصادی به عنوان گوشه ای کمتر دیده شده از ماجرا هویدا و عیان شود.

بیشتر بخوایند: شوخی بودن بیمه‌های نفت و انرژی در ایران کتمان‌پذیر نیست

ابوالفضل اشرف منصوری، رئیس هیات مدیره کانون سراسری انجمن های صنفی مسئولان ایمنی و بهداشت کار کشور درباره این جدال تازه به راه افتاده اینطور به اقتصاد۲۴ می گوید: تقریبا در این میان هیچ کس بی تقصیر نیست و آنچه که اتفاق می افتاد همه اش به دلیل نادیده گرفته شدن استانداردهای اصول ایمنی و حفاظت فنی است؛ کافی است نگاه کنیم که سالانه چند حادثه در پروژه های نفتی که شاهرگ اقتصادی کشور محسوب می شوند اتفاق می افتد.

وی در ادامه نقد خود به طرفین وزارت نفتی و مدیران صنعت بیمه ای می گوید: متاسفانه نگاه غالب متصدیان پروژه های بزرگ اقتصادی مدیریت هزینه است. فرض کنیم در یک سایت صنعتی قرار است سیستم اطفای حریقی منطبق با استاندارهای روز نصب شود؛ از نظر اقتصادی قیمت هر دستگاه حسگر شاید مبلغ قابل توجهی باشد اما در برابر ارزش میلیاردی که کل پروژه دارد مبلغ خاصی نیست اما وقتی پای تامین و خرید انبوه این حسگر می رسد دستگاه های مشابه تهیه می شوند که به مراتب ارزانترند و از نظر فنی کیفت دستگاه اصلی را ندارند.

رئیس هیات مدیره کانون سراسری انجمن های صنفی مسئولان ایمنی و بهداشت کار کشور افزود: برای همین خواه ناخواه با این اتفاقات است که ریسک حوادث در پروژه های بزرگ اقتصادی بالا می رود؛ از طرف دیگر مسئله این است که فرهنگ استفاده از این تجهیزات و رعایت نکات ایمنی هم چندان در میان نیروی انسانی نهادینه نشده؛ برای همین است که می بینیم آمار حوادث در این بخش از اقتصاد کشور بالاست؛ مدیران پروژه ای اغلب توپ مسئولیت را به زمین بیمه می اندازند و طبیعی است که در مقابل این وضعیت شرکت های بیمه توانایی پوشش دهی ریسک ها را نداشته باشند.

اشرف منصوری در مقابل، ضعف صنعت بیمه را اینطور بازگویی می کند: خود کارشناسان بیمه هم اذعان دارند که شرکت های فعال در این زمینه بیشتر درگیر روزمرگی هستند. جدابیتی که بازاریابی بیمه های شخص ثالث دارد باعث شده که در حوزه ایمنی و حفاظت فنی محیط های صنعتی متخصص کافی نداشته باشیم. همگام با تغییرات فناوری، استانداردهای HSE روز به روز تغییر می کند و مرزهای ریسک حوادث دائم در حال جابجا شدن است و تغییر می کند.

وی تصریح کرد: صنعت بیمه یکی از صنایع پیشگام دنیاست اما در ایران آنطور که باید در مدار توسعه نیست؛ مدیران صنعت بیمه اگر برای تربیت متخصص در حوزه های فنی اقتصادی اهمیت بیشتری قائل بودند امروز نیازی نبود که مدیران نفتی، صنعت بیمه داخل کشور را شوخی تلقی کنند و بعد به همکاری خود با خارجی ها ادامه بدهند. کارشناسی و ارزیابی ریسک بیمه برای اقتصاد ایران یک نیاز است و اگر لازم باشد متصدیان ایمنی و حفاظت فنی می توانند به سهم خود در رابطه کمک کنند.

رئیس هیات مدیره کانون سراسری انجمن های صنفی مسئولان ایمنی و بهداشت کار کشور با بیان اینکه بیمه برای آرامش جامعه امروز ضروری است، ادامه داد: پروژه های بزرگ اقتصادی هر کدام می توانند از ابعاد زیست محیطی و …. خساراتی را به بار آورند و برای همین نیاز داریم که متصدیان این صنعت خود و موقعیتشان را بیشتر جدی بگیرند؛ اگر این اتفاق بیفتد دیگر مدیران نفتی به جای دست انداختن، ناگزیر به رعایت استانداردها خواهند بود اما مادامی که این وضع تغییر نکند خود شرکت های بیمه هم می دانند که در پروژه های پر ریسک بزرگ اقتصادی از نظر قدرت پوشش مالی و داشتن کارشناسان متخصص جایی برای عرض اندام ندارند.