محمد عطاردیان در نشست مجمع عمومی یکصد و دهمین اجلاس بین‌المللی کار(ILO)، بیان کرد:‌امروز ما دراینجا گرد هم آمده ایم تا نظرات خود را در مورد جهت دهی مسیر سازمان بین المللی کار در مورد چگونگی تمرکز بر مهندسی روند توسعه پایدار در کشورهای کمتر توسعه یافته (LDC) به اشتراک بگذاریم.

وی با بیان اینکه واکنش جهانی به پاندمی کووید در حال تغییر به مرحله آندمیک است، افزود : پس از این همه گیری، تداوم یک مسیر شکننده و ناپایدار توسعه برای یک و یک (۱٫۱) میلیارد نفر که در سراسر جهان در کشورهای توسعه نیافته زندگی می کنند بطور فزاینده ای تحمل ناپذیر است.

سرپرست هیات کارفرمایی جمهوری اسلامی ایران در سازمان بین‌المللی کار تصریح کرد: سرمایه انسانی متاثر از رکود تورمی اقتصاد جهانی فرسایش یافته و موجبات بیکاری بلند مدت، به ویژه برای جوانان را فراهم آورده است.

وی گفت: نسل جوان امروز در سراسر جهان در دنیایی سراسر از ناامنی و عدم اطمینان پرورش می یابند.

نایب رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارفرمایی ایران در ژنو-سوییس تأکید کرد: در تمامی این شرایط دلسرد کننده، این نیروی جوان است که از طریق کاهش هزینه‌های خدمات اجتماعی، کاهش سرمایه‌گذاری های انسانی، کاهش میزان اشتغال در کشورها، به‌ ویژه در کشورهای کمتر توسعه‌یافته (LDC) با ۱٫۱ میلیارد جمعیت، متحمل بار سنگین این تأثیرات منفی هستند.

وی ابراز داشت: وضعیت هشدار دهنده کنونی ضرورت بلند همتی واقع بینانه وعملگرایانه جامعه جهانی را به صدا در می آورد.

عطاردیان افزود: جامعه جهانی می باید سیاست های نوآورانه و مبتکرانه ای، در راستای اجرای عدالت، و تحقق حقوق بشر که از جمله حق توسعه و پیشرفت تدوین و اجرایی کند.

نماینده کارفرمایی ایران در نشست مجمع عمومی سازمان بین المللی کار ابزار امیدواری کرد: “استراتژی توسعه بین المللی” می باید تجارت بین المللی و همکاری های اقتصادی را، با هدف افزایش ورود منابع خارجی به سمت کشورهای کمتر توسعه یافته، به منظور تسریع روند ترقی در آن کشورها گسترش دهد.

وی اظهار کرد: اگر سازمان بین المللی کار به اهداف عدالت اجتماعی تدوین شده در اساسنامه خود پایبند و متعهد بماند، می باید همکاری های به روز شده و متناسب با دوران پسا-کووید را به اعضای خود ارائه دهد و در عین حال به شرایط گروه های محروم و آسیب دیده در دنیای کار، به ویژه جوانان، اولویت دهد.

عطاردیان تصریح کرد: من معتقدم که الگو‌های مدیریتی مرسوم ILO می باید با رویکردهای مدیریتی راهبردی و پیشگامی سازگار با دنیای آینده جایگزین شوند. این سازمان همچنین می بایست در ساختار سنتی خود بازنگری نموده و برای حفظ جایگاه و رسالت خود در دنیایی که به سرعت در حال تغییر است چه اقدامی باید انجام گیرد.

وی خاطرنشان کرد: سازمان بین المللی کار در راستای تمرکز بر سیاست های اصولی کار شایسته در کشورهای توسعه نیافته، که توان و ظرفیت مقاومتی آنها برای واکنش صحیح به پیامدهای کووید کاهش یافته است، به مجموعه سیاست گذاری های جدید و متفاوت از آنچه در شرایط پیشین بکار می برد نیازمند است.